Je struikelt in de media deze week over de wethouders financiën die de noodtoestand verklaren en waarschuwen dat de bodem van de gemeentelijke portemonnee is bereikt. Het spoorboekje van die optredens is identiek: het is allemaal ‘verschrikkelijk’, politiek Den Haag is schuldig en een lokale kaalslag van voorzieningen is onontkoombaar. De bestuurlijke onderlip trilt als nooit tevoren, de geveinsde onmacht evenzeer.
Vandaag en gisteren werd ik een paar keer gevraagd naar het vertrek van de SP uit de coalitie in buurgemeente Stadskanaal. Overigens niet door Pekelders of Knoalsters maar door journalisten en politici van andere partijen. Allemaal brachten ze het uitgekauwde jargon ‘verantwoordelijkheid nemen’ ter tafel. Nog even los van het feit dat mijn partijgenoten in Stadskanaal een autonome en voor zover ik kan overzien terecht besluit hebben genomen moet me het volgende van het hart wat betreft dat argument.
