Pekela

Vandaag en gisteren werd ik een paar keer gevraagd naar het vertrek van de SP uit de coalitie in buurgemeente Stadskanaal. Overigens niet door Pekelders of Knoalsters maar door journalisten en politici van andere partijen. Allemaal brachten ze het uitgekauwde jargon ‘verantwoordelijkheid nemen’ ter tafel. Nog even los van het feit dat mijn partijgenoten in Stadskanaal een autonome en voor zover ik kan overzien terecht besluit hebben genomen moet me het volgende van het hart wat betreft dat argument.

Dit jaar mocht ik tientallen huurders uit Oost- Groningen ontmoeten. Stuk voor stuk stoere mensen die een fikse aanval op hun waardigheid te verduren kregen. Door de schimmel in huis had hun trots plaats gemaakt voor schaamte. Ze waren letterlijk en figuurlijk ziek van hun huis. Ze nodigden me thuis uit en vertelden hun verhaal. Soms in tranen, altijd vol hartstocht.

Woningbouwcorporatie Acantus heeft de twijfelachtige eer deze week genomineerd te zijn voor de Schimmelschandpaal 2018. Uit onderzoek van de SP en vele meldingen van huurders blijkt Acantus veel huizen met schimmel te verhuren en de bereidwilligheid om daar tegen op te treden is laag. Het is triest dat via deze harde nominatie huurders hun stem moeten verheffen. Mijn oproep: laat dit huurdersoffensief een keerpunt aankondigen.